Blavet
Cyanus segetum
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Douçagno, Bluiet, Blaveto, Blaveirolo, Bóumiano.
Noms en français : Bleuet, Audifoin.
Descripcioun :Lou blavet trachis dins li champ de cerealo. Emai siegue proun couneigu èi pulèu rare dins li relarg de coustiero. Fai de poulìdi flour bluio (coumpausado), li fueio soun cuberto de póusso blanco. A l'ouro d'aro èi samena dins li prado flourido.
Usanço :Li flour e jòuini fueio se manjon en ensalado. Lou blavet èi pulèu couneigu pèr si vertu. Lucho contro l'inflamacioun, èi bon contro li proublèmo de digestioun (en tisano) e ajudo à pissa. Poudès vous n'en servi pèr apasima la pèu.
Port : Erbo
Taio : 15 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Cyanus
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 2,5 à 3,5 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mai à juliet
Liò : Champ
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Cyanus segetum Hill, 1762
(= Centaurea cyanus L., 1753 )
Neveirolo(-de-Fabre)
Acis fabrei
Amaryllidaceae
Nom en français : Nivéole de Fabre.
Descripcioun :Ve-l'aqui la neveirolo-de-Fabre qu'es estado óublidado un siècle de tèms e retroubado dins lis annado 1980. Es uno planto forço raro, la souleto endemico de Vaucluso. La fau cerca à la debuto de mai dins li mount de Vaucluso (flouris gaire de tèms). Cado planto fai uno souleto campaneto blanco clinado devers lou sòu. Li fueio soun primo e longo.
Usanço :Dèu èstre uno planto empouisounanto coume sa cousino, la neveirolo (Leucojum aestivum).
Port : Erbo
Taio : 30 à 70 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Acis
Famiho : Amaryllidaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 2,5 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado :
Vo
Remarco : Endemico de Vaucluso
Abriéu à Mai
Liò : Tepiero roucaiouso
- Colo
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Acis fabrei (Quézel & Girerd) Lledo, A.P.Davis & M.B.Crespo, 2004
(= Leucojum fabrei Quézel & Girerd, 1990 )